در شب عاشورا زینب سلام الله علیه بود و همه کس و همه چیز

اما در شب یازدهم!

زینب سلام الله علیه تنها وقافله سالار اسیران ویتیمان!

مصیبت هرچند بسیار سنگین بود وگران ولی زینب سلام الله علیه همچون کوهی استوار در برابر آن ایستاد وخم به ابرو نیاورد به نگهبانی اسیران پرداخت از این سو به آن سو می دوید وگمشدگان را می جست از ضربه ی تازیانه پیکرش می سوخت وخارهای بیابان به پایش می خلید

پس از اینکه از این کارها فراغت یافت به سوی خدا رفت و نماز شب به جا آورد! اما آنقدرناتوان و کوفته شده بود که نتوانست ایستاده بخواند ونماز را نشسته خواند

حضرت امام حسین علیه السلام در آخرین وداع به خواهرش فرمود: خواهرم هنگام نماز نافله ی شب مرا فراموش نکن.